Wróć do aktualności
Dots

Czynsz inicjalny — co to jest i jak rozliczać go w kosztach?

Autor: Paweł Makarewicz 24 stycznia 2024 Szacowany czas czytania: 8 minut Kategorie: Kompendium wiedzy o leasingu

Temat czynszu inicjalnego w kontekście umów leasingowych budzi liczne pytania, zwłaszcza jeśli chodzi o kwestie księgowe i podatkowe. W dzisiejszym artykule wytłumaczymy, jak eksperci radzą sobie z tematem czynszu inicjalnego i jakie porady oferują przedsiębiorcom. Czynsz inicjalny, choć bezzwrotny, odgrywa istotną rolę jako element zabezpieczający interesy leasingodawcy i wpływający na kształtowanie warunków umowy. W dalszej części artykułu przyjrzymy się bliżej definicji, znaczeniu i wpływowi czynszu inicjalnego na całość umów leasingowych, analizując jednocześnie różne aspekty związane z tą kluczową opłatą.

Co to jest czynsz inicjalny w leasingu?

Czynsz inicjalny w leasingu to jedna z kluczowych opłat, którą leasingobiorca ponosi na początku umowy leasingowej. Jest to rodzaj opłaty wstępnej, którą klient przekazuje leasingodawcy w celu rozpoczęcia korzystania z przedmiotu leasingu. Czynsz inicjalny ogranicza ryzyko związane z udostępnieniem leasingobiorcy środka trwałego lub innego przedmiotu leasingu.

Często pytacie — czynsz inicjalny co to? Jest to suma pieniężna, zwana często udziałem własnym czy wpłatą własną, którą leasingobiorca wpłaca przed rozpoczęciem faktycznego użytkowania leasingowanego mienia. Wartość czynszu inicjalnego może być zależna od różnych czynników, takich jak rodzaj przedmiotu leasingu, jego wartość rynkowa, długość umowy oraz indywidualne ustalenia między stronami umowy leasingowej. W praktyce nie może on przekroczyć 45% wartości finansowanego przedmiotu.

Czynsz inicjalny w leasingu operacyjnym, tak jak napisaliśmy wcześniej, jest bezzwrotny, co oznacza, że po jego uiszczeniu, leasingobiorca nie odzyskuje tych środków. Stanowi on jednocześnie istotny element wpływający na ogólne koszty związane z leasingiem, a wysokość tego czynnika może wpływać na kształtowanie się rat leasingowych oraz innych warunków umowy.

Czynsz inicjalny a koszty

Zastanówmy się, czy czynsz inicjalny jest kosztem. Wstępna opłata leasingowa, jest traktowana jako osobny wydatek w kontekście umów leasingowych, odrębny od innych kosztów związanych z użytkowaniem leasingowanego przedmiotu. Ten koszt jest rozpatrywany jako samodzielny wydatek, nieprzypisany do regularnych rat leasingowych, jakie ponosi się w trakcie trwania umowy. Dlatego też zgodnie z zasadami rachunkowości, opłata wstępna powinna być rozliczona jednorazowo jako koszt uzyskania przychodu.

Czynsz inicjalny a koszty podatkowe, podobnie jak inne wydatki związane z eksploatacją leasingowanego przedmiotu, takie jak zakup paliwa czy części zamiennych, jest traktowany jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu. Kwestię tę należy uwzględnić podczas rozliczania podatku dochodowego w chwili poniesienia wydatku, czyli w momencie wystawienia faktury dotyczącej opłaty wstępnej lub innego dokumentu księgowego.

Dla przedsiębiorców prowadzących księgę przychodów i rozchodów (KPiR) zastanawiających się jak księgować czynsz inicjalny w leasingu, koszt ten będzie ujęty w całości w kolumnie 13 – Pozostałe wydatki. Jest to istotne, gdyż umożliwia to jednorazowe uwzględnienie czynszu inicjalnego jako kosztu, co wpływa na bieżące rozliczenia finansowe przedsiębiorstwa.

Czynsz inicjalny — księgowanie

Jak księgować czynsz inicjalny w leasingu? Zgodnie z rygorystycznymi zasadami księgowymi, procedura księgowania czynszu inicjalnego obejmuje jego ujęcie jako kosztu na konto leasingodawcy, co odzwierciedla się jako przychód w jego bilansie, jednocześnie stając się kosztem dla leasingobiorcy.

Czynsz inicjalny, księgowanie? Wiedząc, jak zaksięgować czynsz inicjalny w leasingu, warto zaznaczyć, że proces księgowania ma znaczący wpływ na wyniki finansowe obu stron umowy. Leasingodawca zyskuje przychód na poczet usługi leasingowej, co wpływa na jego zdolność do generowania zysków i finansowania operacyjnego. Z drugiej strony, dla leasingobiorcy, koszty związane z czynszem inicjalnym są odzwierciedlane w jego sprawozdaniach finansowych, wpływając na poziom kosztów operacyjnych.

Czynsz inicjalny a VAT

Opłata inicjalna jest uznawana za usługę, która podlega opodatkowaniu VAT, co ma bezpośrednie przełożenie na koszty leasingobiorcy.

Leasingobiorcy posiadający status czynnego płatnika podatku VAT mają możliwość obniżenia wartości tego podatku o kwotę naliczonego VAT. Pełne zwolnienie od opodatkowania opłaty wstępnej przysługuje w sytuacji, gdy pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w ramach prowadzonej działalności, służy do prowadzenia ewidencji przebiegu (tzw. kilometrówki) oraz jest zgłoszony do Urzędu Skarbowego za pomocą formularza VAT-26. Aby skorzystać z tego pełnego odliczenia, przedsiębiorca musi poinformować urząd w ciągu 7 dni od daty poniesienia wydatku na opłatę wstępną.

W przypadku, gdy pojazd jest wykorzystywany do celów mieszanych lub niespełnione są powyższe warunki, firma może odliczyć maksymalnie 50% VAT. Niemniej jednak przedsiębiorcy mają opcję uwzględnienia nieodliczonej części opodatkowania jako kosztów uzyskania przychodu. Jest to istotna możliwość dla firm, które korzystają z pojazdu w różnych celach, umożliwiająca elastyczne dostosowanie odliczeń podatkowych.

Czynsz inicjalny w leasingu operacyjnym

Pierwszym wydatkiem, który obciąży leasingobiorcę, jest właśnie opłata wstępna (czynsz inicjalny). Im jej wysokość będzie większa, tym niższe raty leasingowe. Ponadto, wpłacając wyższy czynsz inicjalny, leasing staje się tańszy. Leasingobiorca ma więc wpływ na obniżenie całkowitych kosztów leasingu.

Niektóre firmy leasingowe uzależniają również wysokość maksymalnej wartości końcowej od wielkości, jaką stanowi opłata inicjalna. Im jest ona większa, tym większy może być wykup. Nie jest to jednak polityka powszechna i najczęściej opłata inicjalna w leasingu nie ma znaczącego wpływu na poziom wykupu.

Procedura uproszczona a czynsz inicjalny

Czynsz inicjalny w leasingu operacyjnym, podobnie jak w pożyczce leasingowej ma bezpośredni wpływ na procedurę, w jakiej rozpatrywany będzie wniosek leasingowy. Wyższa pierwsza wpłata leasingowa oznacza mniejszą kwotę do finansowania dla firmy leasingowej, a co za tym idzie mniejsze straty w przypadku ewentualnej windykacji finansowanego przedmiotu.

Zmniejszone ryzyko może zostać zrekompensowane zastosowaniem uproszczonej procedury kredytowej, która często opiera się jedynie na weryfikacji rzetelności płatniczej klientów w BIK. Wysoka wpłata dla firmy leasingowej oznacza najczęściej od 20 do 45% wartości finansowanego przedmiotu. W przypadku tańszych, łatwo zbywalnych przedmiotów, np. używanych pojazdów osobowych uproszczona procedura leasingu działa również gdy zastosujemy niewielki, nawet 5% czynsz inicjalny. Co to oznacza dla leasingobiorcy? Czynsz inicjalny w leasingu operacyjnym nie musi być wysoki, aby sfinansować wymarzone auto. Wystarczy, że jesteśmy wiarygodnym płatnikiem z dobrą historią w BIK.

Uproszczone procedury zależą również od zaangażowania leasingowego. Co to jest czynsz inicjalny w świetle naszego zaangażowania? Odpowiedź jest prosta. Zaangażowanie to kwota finansowania liczona jako różnica pomiędzy ceną netto pojazdu, wpłatą własną. Wiedząc, że dana firma leasingowa stosuje procedurę uproszczoną do zaangażowania w wysokości 150 000 zł, możemy do niej dostosować czynsz inicjalny. Leasing na pojazd za 170 000 zł netto będzie w tym przypadku osiągalny gdy czynsz inicjalny przekroczy 20 000 zł netto.

Czynsz inicjalny a czynsz zerowy

Opłata wstępna a czynsz inicjalny to określenia pokrewne, aczkolwiek nietożsame. W praktyce udział własny może składać się z trzech części:

  • opłata manipulacyjna — stanowiąca niejako wynagrodzenie firmy leasingowej. Z założenia nie spłaca ona kapitału leasingowego.
  • czynsz zerowy — część udziału własnego, którego wpłata nie niesie za sobą konsekwencji podatkowych w miesiącu zapłaty.
  • czynsz inicjalny — opłata inicjalna wpłacana do firmy leasingowej skutkująca rozpoczęciem (inicjacją) umowy leasingu. Leasingobiorca powinien otrzymać fakturę na czynsz w miesiącu, w którym opłata została dokonana.

Przykładowo. Pan Kowalski zamówił u dealera nowy samochód, którego produkcja została przewidziana na koniec roku. Umowa leasingu została podpisana w czerwcu. Opłata wstępna w wysokości 50 000 zł została podzielona na dwie części — czynsz zerowy 25 000 zł oraz czynsz inicjalny 25 000 zł. Pan Kowalski zamierza wpłacić czynsz inicjalny w październiku, a zerowy w grudniu tuż przed odbiorem pojazdu. Czy czynsz inicjalny jest kosztem? Co z czynszem zerowym? Jak zaksięgować czynsz inicjalny?

Rozbicie udziału własnego na dwie części rodzi za sobą konsekwencje. Czynsz inicjalny a koszty podatkowe to w tym przypadku ważna kwestia. Pamiętajmy, że czynsz inicjalny niejako inicjuje umowę leasingu i powinien być zafakturowany w miesiącu wpłaty. W naszym przypadku Pan Kowalski będzie mógł rozliczyć opłatę wstępną w całości. W pierwszej kolejności 25 000 zł jako czynsz inicjalny. Księgowanie kosztów nastąpi w październiku. Czynsz zerowy (kolejne 25 000 zł) rozliczy w grudniu, a raty leasingowe będą płatne od stycznia po odbiorze pojazdu od dealera.

Czynsz inicjalny w leasingu — podsumowanie

Podsumowując, informacje pozyskane z różnych źródeł pozwalają nam lepiej zrozumieć temat czynszu inicjalnego w leasingu. Kluczowe jest uwzględnienie różnych aspektów, takich jak koszty, księgowanie, opodatkowanie VAT czy specyfika leasingu operacyjnego. Przedsiębiorcy powinni być świadomi, że dokładne zrozumienie tych kwestii może wpłynąć na skuteczne zarządzanie finansami firmy. W razie wątpliwości zawsze warto skonsultować się z ekspertem finansowym lub prawnym.

Ostatnie wpisy: